Een spanningsregelaar is in algemene zin een spanningsbron die elektrische spanning constant houdt.

In de elektronica gebruikt men deze term voor een schakeling of een actieve component die aan de uitgang een constante spanning geeft, dus onafhankelijk van de voedingsspanning en de belasting.
De eenvoudigste spanningsregelaars bevatten een zenerdiode (voor de referentiespanning), een weerstand en een transistor in een gemeenschappelijke-collectorversterker configuratie, soms ondergebracht in één behuizing.
Vanwege de aanzienlijke stroomsterkte en het onvermijdelijke verschil tussen ingangs- en uitgangsspanning dissiperen spanningsregelaars veel vermogen. Fabrikanten kiezen daarom vaak voor een behuizing die aan een koelprofiel kan worden geschroefd, zoals TO-220 of TO-3.
Naast eenvoudige vaste spanningsregelaars zijn er ook instelbare spanningsregelaars, met afhankelijk van de schakeling 3 tot 5 aansluitingen.